Van mijn schoonmoeder, boerin in de Achterhoek, kreeg ik rollen antiek handgeweven boerenlinnen dat bestemd was voor beddengoed. Ik vond het fascinerend. Dit linnen is de basis geworden voor mijn werk. Het wordt in zijn hoedanigheid niet aangetast en blijft de antieke stof die het is. Wel ondergaat het bewerkingen die voortkomen uit het verlangen het materiaal te laten ontstijgen boven zichzelf. Plooien, stikken, spannen en soms kleuren en scheuren zijn de gebruikte bewerkingen. Soms heeft het linnen een verrassing in petto: een verkleuring, een monogram of een slijtplek; deze wordt enthousiast ontvangen en opgenomen in het geheel. De reliëfs ademen verstilling uit en nodigen tot contemplatie. Els Lemkes. Mei 2019