Jan Hendriks Ik werk met eenvoudige vormen en materialen in eenvoudige ritmische composities. Eenvoudig betekent: een rechte lijn, eenvoudiger dan een vlak; een vierkant, eenvoudiger dan een rechthoek. Alles wat overbodig is mag weg. Eenvoudig betekent dus ook geen kleur, wit. Mijn materiaal is papier, karton en witte acrylverf. Ik werk graag in een minimale beeldtaal: een herhaling van hetzelfde element, soms met een kleine verschuiving of verdraaiing. Ik onderzoek voortdurend wat er met die minimale middelen mogelijk is, wat die minimale middelen aan vorm-eigenschappen hebben. Ik zoek het daarbij in een streng consequente houding bij het omgaan met geometrische vormen en constructies, waaruit dan als vanzelf de maatvoering, ritme en verhoudingen vloeien die het uiteindelijke werk bepalen. Er ontstaan structuren, die vanaf de randen oneindig doorlopen, maar waarvan ik slechts een gedeelte laat zien. Er zijn over het algemeen geen hoofd- of bijzaken, geen accenten. Tegelijkertijd is, wat er feitelijk te zien is, geen afbeelding van de realiteit, geen verwijzing naar de een of andere werkelijkheid, dus geen abstract beeld (in de zin van: “resultaat van abstraheren”), maar een oorspronkelijk nieuw beeld, los van betekenissen of suggesties, met als enige betekenis: zichzelf. De reliëfs pretenderen niet meer te zijn dan zichzelf: een rangschikking van vormen. Het resultaat is een sterk beeld van leegte en verstilling, van rust, in een meditatieve sfeer. De kracht van het werk zit in het werk zelf, niet verstoord of gestuurd door een titel die er aan gegeven is of door associaties die ik met het werk heb.